ខេត្តបាត់ដំបង÷នៅចុងខែមេសា និងក្នុងខែឧសភា ដែលជារដូវភ្លៀងធ្លាក់នាដើមឆ្នាំ គឺជាពេលវេលាដែលប្រជាកសិករខ្មែរមួយចំនួនដែលរស់នៅតាមតំបន់ភ្នំ និងតំបន់ខ្ពង់រាប ចាប់ផ្តើមដើរប្រមូលផលផ្សិតមួយប្រភេទដែលមានឈ្មោះថា « ផ្សិតប៉ក់ »ដែលជាប្រភេទផ្សិតម៉្យាងដុះជាហ្វូងៗ នៅក្នុងតំបន់ដីល្បាយខ្សាច់ ហើយក៏បាននាំចេញទៅកាន់ទីផ្សារក្រៅប្រទេសផងដែរ ។
យោងតាមសេចក្តីរាយការណ៍ពីប្រភពមួយនៅក្នុងឃុំស៊ីវិឈាន ស្រុកណាំយឺនខេត្តអ៊ុបុន រ៉ាចថានី ប្រទេសថៃ បានអោយដឹងថា ថ្មីៗនេះនៅក្នុងទីផ្សារដែលស្ថិតនៅជាប់នឹងព្រំដែនថៃ កម្ពុជា គឺមានទំនិញសព្វសារពើដែលសូម្បីតែសត្វចង្រិត កណ្តូបក៏មានមិនខ្វះដែរ ទាំងនេះគឺជាការនាំមកលក់ពីសំណាក់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ដែលរស់នៅតាមខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែន ។
ទន្ទឹមនឹងនេះផងដែរក៏គេសង្គេតឃើញថា មានផ្សិតមួយប្រភេទ ដែលជនជាតិខ្មែរកំពុងតែសម្រុកដឹងឆ្លងដែនយកទៅលក់នៅក្នុងទីផ្សារលើទឹកដីថៃយ៉ាងគគ្រឹកគគ្រេងគឺមានឈ្មោះថា ផ្សិតប៉ក់ គឺជាផ្សិតមួយប្រភេទដែលដុះតែម្តងគត់ក្នុងមួយឆ្នាំ គឺក្នុងអំឡុងចុងខែមេសា និងក្នុងខែឧសភា ពិសេសគឺនៅដើមរដូវវស្សា ។
ប្រជាកសិករខ្មែរមួយរូបដែលជាអ្នកនាំផ្សិតប៉ក់នេះយកទៅលក់នៅលើទីផ្សារប្រទេសថៃបាននិយាយថា ផ្សិតនេះគឺចូលចិត្តដុះជាហ្វូងនៅលើដីល្បាយខ្សាច់ ក្នុងតំបន់ខ្ពង់រាបនិងក្នុងតំបន់ភ្នំ ហើយវានឹងចាយមកលើដីទាំងអស់នៅពេលដែលមានភ្លៀងធ្លាក់ជោកជាំហើយនៅពេលនោះគឺគេលែងបរិភោគហើយ ម៉្យាងវិញទៀតផ្សិតប៉ក់នេះគឺជនជាតិថៃគេនិយមទិញ
ពិសាណាស់ ដោយមួយគីឡូក្រាមលក់នៅក្នុងតំបន់ខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែនបាន១២០បាត គឺមានប៉ុន្មានឈ្មួញថៃគេលើកយកទាំងអស់ មិនដែលសល់ឡើយដូច្នេះហើយបានជាមួយរយៈនេះគេសង្គេតឃើញថា ប្រជាកសិករខ្មែរបានដឹកជញ្ជូនផ្សិតប្រភេទនេះដូចហែរកឋិនចូលតាមច្រកមួយចំនួនទៅលក់នៅក្នុងទឹកដីថៃយ៉ាងពពាក់ពពូន ។ស្ត្រីវ័យ៥៥ឆ្នាំ ឈ្មោះ អាណុង
តាំងវង់ឆៃ ជាជនជាតិថៃ បាននិយាយថា ក្រោយពេលភ្លៀងធ្លាក់ដំបូងនាដើមរដូវវស្សា គឺផ្សិតនេះចាប់ផ្តើមដុះហើយដែលដុះតាមបែបធម្មជាតិគ្មានសារធាតុគីមីឡើយ ហើយម៉្យាងវិញទៀតផ្សិតប៉ក់ គឺជាអាហារពិសេសសម្រាប់ជនជាតិឥ្ឍសាន្ត បើទោះបីជាផ្សិតនេះមានតម្លៃថ្លៃក៏ដោយ ក៏គេគិតថាក្នុងមួយឆ្នាំមានតែម្តងគត់សម្រាប់ការដុះរបស់ផ្សិតនេះ ។
ស្ត្រីរូបនេះបានបន្តថា ឆ្នាំនេះផ្សិតប៉ក់មានតម្លៃឡើងរហូតដល់ពី៦០០បាត ទៅ៨០០បាតនៅលើទីផ្សារក្នុងប្រទេសថៃ ដូច្នេះក្រុមឈ្មួញថៃអាចរកប្រាក់ចំណេញក្នុងមួយថ្ងៃៗគឺបានរាប់ពាន់បាត ព្រោះគេទិញពីប្រជាកសិករខ្មែរនៅតាមខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែនក្នុងតម្លៃមួយគីឡូក្រាមតែ១២០បាត តែប៉ុណ្ណោះ ដោយគេយកមកលក់នៅក្នុងប្រទេសថៃក្នុងមួយគីឡូក្រាមពី៦០០ទៅ៨០០បាត ។
បច្ចុប្បន្នការនាំចូលនូវប្រភេទផ្សិតប៉ក់នេះ នៅតែបន្តយ៉ាងគគ្រឹកគគ្រេងតាមច្រកនានាទៅកាន់ទីផ្សារក្នុងប្រទេសថៃ ព្រោះជនជាតិថៃ ពិសេសគឺជនជាតិឥ្ឍសាន្ត គេនិយាមជាទីបំផុតសម្រាប់យកទៅធ្វើជាអាហារ យ៉ាងឆ្ងាញ់ពិសា ។